Bremer-Schrader-Reagan
Dopiero dużo póżniej Paul Schrader przyznał się do tego, co było rzeczywiście najważniejszą inspiracją dla jego scenariusza do filmu Taksówkarz. Wcześniej z różnych przyczyn to ukrywał- inspiracją była lektura dzienników Artura Bremera, zamachowca który w roku 1972 ciężko ranił George’a Wallace ( Wallace został sparaliżowany od pasa w dół), a wtedy kandydata demokratów na prezydenta. Przed próbą zabójstwa Bremer zaczął pisać swój pamiętnik od zdania: “Mój osobisty plan to zastrzelić albo Richard’a Nixona albo George’a Wallace”. Bremer dokonał paru prób zabicia Wallace’a i Nixona. Ponieważ stwierdził, że to prawie niewykonalne zabić prezydenta Nixona, zdecydował, że zabije Wallace’a. W przeddzień kiedy strzelił do Wallece’a na spotkaniu przedwyborczym z Wallecem miał kampanijną przypinkę “Wallace in ’72” i ciemne okulary. Parę dni wcześniej jako osoba podejrzanie się zachowująca został przepytany przez Secret Service.
Film Taksówkarz był z kolei inspiracją dla John’a Hinckley, faceta który próbował zastrzelić Reagana, a “Buszujący w zbożu” jedna z najlepszych amerykańskich książęk była ulubioną lekturą obu zamachowców (a także m.in. Marka Chapmana- zabójca Lenona).
Schrader był przesłuchiwany przez FBI w związku z zamachem na Reagana.
The song was inspired by An Assassin’s Diary published in 1973 and written by Arthur Bremer who attempted to assassinate George Wallace, a politician.
Gabriel talked about the book in a 1988 authorized biography:
An Assassin's Diary was a really nasty book, but you do get a sense of the person who is writing it. Bremer was obsessed with the idea of fame. He was aware of the news broadcasts all over the world and was trying to time the assassination to hit the early evening news in the States and the late night in Europe to get maximum coverage.
tagi: taxi driver schrader bremer
![]() |
genezy |
8 kwietnia 2019 23:40 |
Komentarze:
![]() |
genezy @genezy |
9 kwietnia 2019 01:08 |
white bread in a cereal bowl, peach brandy, sugar and milk
you talkin' to me?
suck on this
Scorsese cameo II
Easy Andy
a tego jeszcze nie oglądałem
![]() |
genezy @boson 10 kwietnia 2019 09:28 |
10 kwietnia 2019 10:06 |
Schrader czerpał z dziennika Bremera, więc tak naprawdę nie był to jego oryginalny scenariusz a raczej adaptacja- tj. to, co w swoich wypowiedziach traktował z pogardą. Niemniej film wyszedł im naprawdę ciekawy: wizja miasta oczami (prawdziwego- real) pomyleńca. Świetne aktorstwo no i bardzo dobre zdjęcia (lepsze zdjęcia miał chyba tylko Czas Apokalipsy). Więc badziewie w jakim sensie? Ogólno-życiowym- może i tak; kolejny aspie. Co do Salingera to przeczytałem chyba wszystko co napisał (nie było tego dużo) i zgodzę się z tobą. Ale poza tą jedną właśnie książką- Buszujący to jest naprawdę dobra literatura, bardzo delikatnie napisana powieść. Pisarz jednej książki- ale jakiej!
https://www.rp.pl/artykul/429890-Buszujacy-w-Bydgoszczy.html